Warunkowa umowa sprzedaży nieruchomości rolnej (pierwokup Lasów Państwowych i KOWR) Wzory. Wzór nieaktualny . Wersja od: 23 listopada 2022 r. do: 23 września Umowa Przedwstępna została zawarta w związku z wykonaniem opcji na zakup Udziałów SPV, o udzieleniu której Spółka informowała w raporcie bieżącym nr 4/2018 z dnia 5 marca 2018 roku. Sprzedaż udziałów w SPV ma być zrealizowana w ramach uzgodnionej przez strony współpracy w zakresie wspólnej realizacji Projektu („Transakcja”). Pewny Lokal to firma specjalizująca się w prawnych analizach dokumentów i umów na rynku nieruchomości. Pomagamy także przyszłym nabywcom mieszkań podpisać bezpieczną umowę deweloperską. Jeżeli potrzebujesz pomocy w analizie umowy deweloperskiej, skontaktuj się z nami pod numerem: 797 014 014 lub napisz maila na adres: kontakt Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z 30 listopada 1994 r., III CZP 130/94, OSNC 1995/3/42, potwierdził dopuszczalność rozwiązania warunkowej umowy sprzedaży nieruchomości, wskazując, że prawo pierwokupu traci wówczas swoją podstawę, a stosunki między sprzedającym i uprawnionym wracają do stanu sprzed jej zawarcia. Umowa przedwstępna to umowa zobowiązująca strony do zawarcia innej umowy w przyszłości określanej mianem umowy przyrzeczonej. W przypadku umowy, której przedmiotem jest sprzedaż nieruchomości umowa przedwstępna zobowiązuje strony do definitywnego przeniesienia prawa własności gruntu, budynku lub lokalu w ściśle określonej dacie. Warunkowa umowa przedwstępna sprzedaży udziałów. Zarząd TUP S.A. informuje, że w dniu 14 marca 2007 r. spółka TUP Property S.A. (Sprzedający) będąca 100% własnością spółki TUP S.A gkMQ9Pm. 29 grudnia 2020 3 minuty czytania Umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości jest specjalną formą zabezpieczenia się stron, która to ma dać gwarancję dla umowy przyrzeczonej w przyszłości. Zawierana jest przed popisaniem umowy właściwej. Jest to moment, gdy z przyczyn obiektywnych podpisanie umowy właściwej nie jest możliwe, czy dogodne. Ten rodzaj umowy został zdefiniowany przez kodeks cywilny, gdzie znalazło się pojęcie umowy przedwstępnej. Określona jest jako zobowiązanie zawierane przez strony, określając te strony oraz najważniejsze postanowienia przyrzeczonej umowy co do samego przedmiotu umowy, terminu zapłaty oraz ceny zakupywanej w przyszłości nieruchomości. Takie podejście do sprzedaży przedwstępnej daje bezpieczeństwo tak kupującemu, jak i sprzedającemu daną nieruchomość. Jest formą gwarancji, która zobowiązuje obie strony do zawarcia w przyszłości umowy przyrzeczonej. Formy umowy przedwstępnej nieruchomości Kodeks cywilny nie narzucił na strony formy zawarcia przedwstępnej umowy. Umowa przedwstępna nieruchomości może być zawierana w związku z tym dwojako. Po pierwsze w formie pisemnej, po drugie zaś w formie notarialnego aktu. Zarówno pierwsza, jak i druga forma zawarcia umowy są wiążące i ważne. Jednak konsekwencje oraz skutki odstąpienia od zawarcia każdej z nich są od siebie różne. Konsekwencje zawarcia umowy przedwstępnej w formie pisemnej Zawarcie umowy przedwstępnej wiążące jest dla obu stron. W przypadku zawarcia umowy w formie pisemnej i nie wywiązania się z niej jednej ze stron, możliwe jest zażądanie pokrycia szkody, jaka została poniesiona przez drugą ze stron. W tym przypadku szkoda jest ograniczona wyłącznie do kosztów, które strona poniosła ze względu na zawarcie umowy przedwstępnej. Są to zatem np. koszty poniesione na wynagrodzenie adwokata za sporządzenie projektu umowy przedwstępnej. Oznacza to w praktyce, iż odszkodowanie którego może domagać się strona nie będzie wysokie, wziąwszy pod uwagę fakt, że sporządzenie umowy przedwstępnej nie wymaga w tym przypadku udziału adwokata, czy radcy prawnego. Możliwe jest jednak przy sporządzaniu takiej umowy dopisanie punktu dotyczącego ewentualnego odszkodowania, by rozszerzyć jego zakres. Jeśli nie zostanie to zapisane w treści, wówczas odszkodowanie to będzie ograniczać się wyłącznie do tak zwanego ujemnego interesu umownego. Konsekwencje zawarcia umowy przedwstępnej w formie aktu notarialnego Umowa przedwstępna sprzedaży może zostać zawarta przez strony także w formie aktu notarialnego, jednak wymagana jest w tym przypadku zgodna wola stron. Jest to rozwiązanie zabezpieczające interesy obu stron, jednak konsekwencje odstąpienia od niej są znacznie dotkliwsze, niż w przypadku umowy w formie pisemnej. Sporządzenie umowy wymaga udziału notariusza, a w konsekwencji zapłacenia mu wynagrodzenia za tę czynność. Umowa w takiej formie jest podstawą do domagania się odszkodowania przed sądem, a na jego wysokość wpływ będą mieć ujemny interes umowny oraz utracone korzyści, jakie mogłaby uzyskać strona dzięki zawarciu przyrzeczonej umowy. Jaką formę umowy sprzedaży nieruchomości wybrać? Zanim podpiszesz którąś z form umowy przedwstępnej, rozważyć należy plusy i minusy obydwu rodzajów umowy, co do ich formy. Będąc przekonanym w stu procentach co do zawarcia umowy, dobrym rozwiązaniem będzie wybór umowy przedwstępnej w formie aktu notarialnego, który w większym stopniu zabezpiecza interes strony. Jeśli nie masz pewności co do ostatecznego podpisania umowy, lepsza wydaje się być umowa przedwstępna w formie pisemnej. Sposób postępowania w przypadku niewywiązania się zbywcy z obowiązku podpisania umowy przyrzeczonej. Kiedy można odstąpić od umowy przedwstępnej? Umowa przedwstępna określa strony, cenę nieruchomości oraz termin, w jakim ma zostać podpisana umowa przyrzeczona. Jeśli jednak minął termin zawarcia umowy przyrzeczonej, a mimo wezwania do jej zawarcia przez zbywcę, strona uchyla się od jej zawarcia, wówczas podjąć należy odpowiednie środki. W takim przypadku możliwe jest ubieganie się o odszkodowanie, czyli dopuszcza się możliwość dochodzenia strony do naprawienia szkody. Możliwe jest zatem odstąpienie od podpisania umowy przyrzeczonej, jednak strona odpowiadająca za niewywiązanie się z umowy przedwstępnej będzie zobowiązana do wypłacenia odszkodowania. Notariusz powinien sporządzić protokół niestawiennictwa, który to będzie podstawą do udowodnienia stronie szkody. Warunkowa umowa przedwstępna z zadatkiem – co, gdy nie spełni się warunek? Ważnym elementem umowy przedwstępnej jest zadatek. Jeśli w umowie znalazł się zapis dotyczący konieczności wpłacenia go, nabywca zobowiązany jest taki zadatek wpłacić. Jest to kwota, jaka płacona jest na poczet właściwej ceny. W przypadku, gdy nie dojdzie do zawarcia umowy przyrzeczonej, wówczas istotne jest z czyjej strony nastąpiło niedopełnienie obowiązku. Jeśli po stronie nabywcy, wówczas zadatek przepadnie na rzecz zbywcy nieruchomości. Jeśli to zbywca nieruchomości nie wywiązał się ze sprzedaży, wówczas zobowiązany jest do zwrotu zadatku w podwojonej kwocie. Jak widać umowa przedwstępna z zadatkiem jest doskonałym zabezpieczeniem przed niewywiązaniem się z umowy. Warto pamiętać jednak, że nieotrzymanie kredytu w większości przypadków jest uznawane za okoliczność zawinioną przez kupującego. Oznacza to, iż w przypadku nabywcy, który nie wywiązał się z kupna z uwagi na nie otrzymanie kredytu, wpłacony przez niego zadatek przepada i nie odzyska on pieniędzy. Jednak Sąd Najwyższy w wyroku z 7 kwietnia 2004 roku (IV CK 212/03) uznał, iż nieotrzymanie kredytu nie może być zawsze uznane za okoliczność zawinioną przez kupującego. Jak działa roszczenie w księdze wieczystej co do zawarcia umowy przyrzeczonej Jak działa roszczenie w księdze wieczystej co do zawarcia umowy przyrzeczonej Zawarcie umowy przedwstępnej przed notariuszem zawierające w swojej treści przyrzeczenie sprzedaży danej nieruchomości powinno zostać ujawnione w księdze wieczystej. Oznacza to określone skutki prawne. Uzyskuje ono skuteczność po jego ujawnieniu, ze skutkiem odszkodowawczym włącznie. Jeśli nieruchomość zostanie sprzedana komuś innemu, wówczas roszczenia przechodzą na nowego nabywcę. Swoich praw dochodzić można przed sądem, względem osoby, z którą podpisana została umowa przedwstępna w formie sporządzonego aktu notarialnego. Marcin Pabijanek Prekursor budowania majątku i ochrony oszczędności poprzez crowdfunding nieruchomości komercyjnych w Polsce dla inwestorów indywidualnych. Wierzy, że jakość dzisiejszych decyzji w zakresie finansów osobistych ma wpływ na jakość życia w przyszłości. Po latach pracy w branży finansowej zauważył, że nieruchomości komercyjne wynajęte dla sieci handlowych mają wiele więcej zalet niż powszechnie dostępne sposoby inwestowania pieniędzy. Dlatego zbudował aplikację dzięki której indywidualni inwestorzy mogą inwestować w nieruchomości komercyjne od 3 000 zł. Otwierając tym samym rynek który w Polsce jest w 90 % zdominowany przez inwestorów zagranicznych. Kodeks cywilny w art. 157 przewiduje, że własność nieruchomości nie może być przeniesiona pod warunkiem ani z zastrzeżeniem terminu. Praktyka obrotu nieruchomościami zna jednak pojęcia umowy przedwstępnej i umowy warunkowej, zawieranych w transakcjach sprzedaży nieruchomości. Czy podpisanie takich umów będzie naruszeniem przepisów prawa powszechnie obowiązującego? Czym właściwie różni się umowa przedwstępna od umowy warunkowej? Nieruchomości mają szczególne gospodarczo – społeczne znaczenie, stąd też ustawodawca poświęca im wiele uwagi. Postulat nieprzenoszenia własności nieruchomości pod warunkiem ani z zastrzeżeniem terminu ma na celu uniknięcie niekorzystnych skutków stanu, w którym nieruchomość będzie miała jednocześnie dwóch właścicieli. Rozwiązaniem w sytuacji, gdy stan faktyczny bądź przepisy szczególne wymagają zawarcia umowy warunkowej sprzedaży nieruchomości jest dwuetapowe dokonanie transakcji. Przykładem sytuacji, w której będziemy mieć do czynienia z warunkową umową sprzedaży jest umowa sprzedaży nieruchomości podlegającej pierwokupowi ustawowemu (przy czym termin „warunkowa umowa sprzedaży” jest terminem przyjętym zwyczajowo). Umowa taka polega na tym, że zbywca nieruchomości sprzedaje ją kupującemu pod warunkiem, że uprawniony podmiot nie wykona prawa pierwokupu. W takiej umowie nie dochodzi jeszcze do rozporządzenia prawem własności nieruchomości. Sprzedający natomiast zobowiązuje się przenieść własność na nabywcę po ziszczeniu się warunku polegającego na tym, że uprawniony z prawa pierwokupu nie skorzysta z przysługującego mu pierwszeństwa nabycia nieruchomości. Stanie się tak, gdy upłynie termin na wykonanie pierwokupu bądź uprawniony złoży przed upływem terminu oświadczenie, że rezygnuje ze swego prawa. Otwiera to wówczas możliwość wykonania drugiej umowy – przenoszącej już własność rzeczy (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia sygn. akt: I ACa 465/10). Dojdzie więc do rozdzielenia skutku zobowiązującego i rozporządzającego. Taki zabieg będzie również konieczny przy sprzedaży nieruchomości cudzoziemcowi. Obowiązująca wciąż ustawa z r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (tekst jedn. Z 2004 r. Dz. U. Nr 167, poz. 1758 ze zm.) przewiduje – poza pewnymi wyjątkami – konieczność uzyskania przez cudzoziemca chcącego nabyć położoną w Polsce nieruchomość zezwolenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Zawarcie umowy przenoszącej własność w takim wypadku będzie skutkować jej nieważnością. Nie ma natomiast przeciwwskazań prawnych dla zawarcia jeszcze przed uzyskaniem wymaganego zezwolenia przez cudzoziemca umowy sprzedaży nieruchomości z wyłączeniem przeniesienia własności, a po uzyskaniu wymaganego dokumentu – umowy przenoszącej własność (por. R. Strzelczyk, Prawo obrotu nieruchomościami, Warszawa 2011, Opisane powyżej przykłady sytuacji, w których może dojść do warunkowej sprzedaży nieruchomości nie naruszają przepisu art. 157 § 1 KC z uwagi na wyłączenie ich skutku rozporządzającego. Takie umowy mają jedynie charakter zobowiązujący do przyszłego przeniesienia własności, które to już nie może nastąpić pod warunkiem ani z zastrzeżeniem terminu. Potwierdza to sam ustawodawca w przepisie § 2 art. 157, który stanowi, że w przypadku gdy umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości została zawarta pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu, przeniesienie własności wymaga dodatkowego porozumienia stron obejmującego ich bezwarunkową zgodę na niezwłoczne przejście własności. Z umową zobowiązującą do przeniesienia własności łatwo pomylić umowę przedwstępną. O ile umowa zobowiązująca do przeniesienia własności obliguje, jak sama nazwa wskazuje, do przeniesienia własności nieruchomości, o tyle w umowie przedwstępnej strony zobowiązują się do zawarcia umowy, w której zobowiążą się do przeniesienia własności. Oba typy umów są często zawierane w obrocie nieruchomościami, ale nie powinno się ich mylić. Reklama Warunkowa umowa sprzedaży udziałów albo warunkowa przedwstępna umowa sprzedaży udziałów jest często wykorzystywane w praktyce transakcji M&A. Przy takich konstrukcjach przejściowych pojawia się naturalne pytanie o to, co się stanie jeżeli sprzedający, w okresie zanim ziściły się warunki zawieszające, nielojalnie postanowi sprzedać udziały osobie trzeciej? Czy poszkodowanemu inwestorowi przysługują jakieś instrumenty ochronne? Odpowiedź na wyżej postawione pytanie nie jest niestety łatwa. Nie ulega wątpliwościom, że niedoszłemu nabywcy przysługiwać będzie względem nielojalnego kontrahenta roszczenie o zapłatę odszkodowania. Problemem będzie jednak określenie wysokości odszkodowania. Z jednej strony, rzeczywistą stratę jaką poniósł nabywca stanowią koszty związane z organizacją transakcji (audyty, obsługa prawna, taksy notarialne, wnioski do organów publicznych itp.). Natomiast szkoda w postaci zysków nieosiągniętych w związku z niezrealizowana inwestycją będzie miała charakter mocno hipotetyczny, a tym samym trudny do wykazania przed sądem. W tym zakresie niewątpliwym ułatwieniem byłoby posłużenie się zryczałtowaną kwotą kary umownej. Niezależnie jednak od ewentualnych roszczeń odszkodowawczych powstaje pytanie, czy istnieje możliwość wymuszenia transferu udziałów pomimo rozporządzenia nimi na rzecz osoby trzeciej? Przepisy polskiego prawa cywilnego przewidują ciekawą regulację służącą ochronie osoby, na rzecz której dokonano warunkowego rozporządzenia. Chodzi o ochronę tzw. ekspektatywy prawa czyli prawnie uzasadnionego oczekiwania, iż dane prawo się pozyska. Ochronę taką przewiduje art. 92 § 1 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym ziszczenie się warunków zastrzeżonych dla rozporządzenia określonym prawem niweczy wszelkie czynności, które udaremniałyby lub ograniczały to rozporządzenie. Tym samym warunkowa umowa sprzedaży chroniłaby inwestora przed wszelkimi nielojalnymi transferami, które miałyby miejsce pomiędzy zawarciem umowy warunkowej, a ziszczeniem się warunków (o ile warunki by się ziściły). Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że wspomniana regulacja chroni potencjalnego inwestora w pełni i nie ma on czym się martwić. Niemniej jednak z zastosowaniem takiej ochrony ekspektatywy są dwa problemy. Po pierwsze chroni ona tylko rozporządzenia dokonane pod warunkiem. Oznacza to, że na art. 92 § 1 możemy się powołać tylko jeżeli została zawarta warunkowa umowa sprzedaży. Jeżeli zaś skorzystano z konstrukcji warunkowej przedwstępnej umowy sprzedaży – przepis ten nie znajdzie zastosowania. Drugim ograniczeniem jest nie-do-końca jasne brzmienie art. 92 § 2 kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli wskutek czynności nielojalnego sprzedającego prawa miałyby zostać nabyte przez osobę trzecią – stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie osób w dobrej wierze, które dokonały czynności z osobą nieuprawnioną. Z tym właśnie „odpowiednim” stosowaniem przepisów mamy duży problem. Wynika on z faktu, iż w polskim prawie nie ma przepisów chroniących nabywcę udziałów w spółce z w dobrej wierze. Innymi słowy, polskie prawo nie umożliwia nabycia udziałów od osoby nieuprawnionej. Taka ochrona występuje natomiast w przypadku nabycia ruchomości w dobrej wierze (o ile ruchomości wydano) jak i nabycia nieruchomości w dobrej wierze od osoby, która figuruje w księdze wieczystej nieruchomości. W związku z tym można się zastanawiać, czy nabywca udziałów w dobrej wierze nie jest chroniony (bo nie ma takich przepisów dotyczących udziałów w spółce z czy też powinien być chroniony przy odpowiednim zastosowaniu przepisów o ruchomościach? Nie znalazłem żadnego publicznie dostępnego orzeczenia, które odpowiadałoby na to pytanie. Oznacza to, że kwestia o olbrzymim znaczeniu dla praktyki transakcyjnej, która może rodzić potencjalnie znaczące spory korporacyjne nie trafiła jeszcze pod osąd. Umowę przedwstępną podpisuje się wówczas, gdy transakcji nie można sfinalizować natychmiast. Zwykle dzieje się tak, gdy sprzedający chce jeszcze jakiś czas mieszkać w danej nieruchomości czy oczekuje na decyzję o warunkach zabudowy, kupujący chce ją nabyć na kredyt, nieruchomość ma nieuregulowany stan prawny, są wobec niej roszczenia, konieczne jest przeprowadzenie podziału nieruchomości, lub oczekiwanie na decyzję o warunkach to właśnie w umowie przedwstępnej obie strony transakcji zobowiązują się do finalizacji transakcji po ustąpieniu przeszkód i ustalają w niej wiele istotnych szczegółów. Źle skonstruowana może być powodem kłopotów, dobrze gwarantuje, że umowa sprzedaży będzie tylko formalnością. Nawet podpisując ją u notariusza warto wiedzieć na co zwrócić uwagę. Czytaj w LEX: Umowa przedwstępna i sposób dochodzenia odszkodowania za jej naruszenie > Czym jest umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości Umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości przede wszystkim ma zagwarantować zawarcia w przyszłości umowy przyrzeczonej, której podpisanie w danym momencie nie jest z jakichś przyczyn możliwe albo dogodne. Reguluje ją art. 389 kodeksu cywilnego. Zgodnie z nim umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej, w szczególności przedmiot umowy i cenę nieruchomości. Co to oznacza w praktyce? Jak określić strony umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości Zanim dojdziemy do opisu przedmiotu i jego ceny, należy precyzyjnie określić strony i przedmiot sprzedaży. Jeśli nieruchomość ma nabyć jedna osoba, to ona jest stroną umowy. Jeśli rodzice kupują mieszkanie dla syna, to może okazać się, że stroną będzie tylko on, lub cała trójka. Jeśli sprzedawana nieruchomość jest własnością wspólną małżonków, to oboje powinni być stroną umowy. Dane zamieszczone w umowie przedwstępnej sprzedaży nieruchomości mają pozwolić jednoznacznie zidentyfikować strony. Czytaj w LEX: Umowa przedwstępna po nowelizacji kodeksu cywilnego > Osoby fizyczne zwykle podają: imię, nazwisko, adres zamieszkania, nr dowodu tożsamości, opcjonalnie PESEL. Osoby prawne: adres siedziby, NIP oraz dane osoby reprezentującej dany podmiot. Dane te warto sprawdzić w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą) lub w Krajowym Rejestrze Sądowym (spółki). Czytaj w LEX: Sprzedaż nieruchomości przez przedsiębiorcę - sposoby optymalnego rozliczenia PIT > Określenie ceny i sprzedawanej nieruchomości Kolejnym istotnym elementem umowy jest cena oraz termin i sposób jej zapłaty. Sprzedaż ma charakter odpłatny, dlatego tak ważne jest określenie ceny. Istotne jest również szczegółowe określenie przedmiotu sprzedaży, i nie chodzi tu tylko o metraż czy położenie. W przypadku mieszkania, trzeba ustalić, czy jest to lokal samodzielny, czy wraz z piwnicą i miejscem postojowym. W przypadku działki należy określić, czy jest zabudowana czy nie, jakie jest jej przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, czy jest uzbrojona działka, czy ma pozwoleniem na budowę. Informacje te powinny być udokumentowane np. wypisem z księgi wieczystej, ewidencji gruntów. Niezależnie od rodzaju nieruchomości sprzedający powinien oświadczyć, że nie jest ona obciążona prawami rzeczowymi i roszczeniami osób trzecich, musi też przedstawić akt notarialny potwierdzający jego prawo do nieruchomości. Czytaj w LEX: Wycena nieruchomości > Co do zasady w umowie przedwstępnej sprzedaży nieruchomości warto wymienić dokumenty, które strony sobie okazują i ująć wszystkie dodatkowe ustalenia oraz warunki, od których zależy zawarcie ostatecznej umowy. Od ubiegającego się o kredyt klienta bank może zażądać także określenia stanu, w jakim mieszkanie ma być przekazane. Czytaj w LEX: Opodatkowanie przychodów ze sprzedaży nieruchomości na przykładach > Co z terminem umowy przyrzeczonej Zalecane jest również wskazanie terminu, w którym ma nastąpić zawarcie umowy przyrzeczonej. Może to być konkretna data albo przedział czasowy, czy też zdarzenia, np. tydzień po otrzymaniu decyzji kredytowej, pozwolenia na budowę, itp. Zgodnie z art. 389 § 2 jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. W przypadku, gdy obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, wówczas strony wiąże termin wyznaczony tą z nich, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli jednak w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia. Czytaj w LEX: Uchybienia formalne aktów notarialnych > Zadatek czy zaliczka oto jest pytanie Przy zawieraniu przedwstępnej umowy sprzedaży pojawia się problem wpłacenia części kwoty, co też ma gwarantować sfinalizowanie transakcji. I tu zawsze pojawia się pytanie, czy lepsza jest zaliczka, czy zadatek. Zadatek zabezpiecza wykonanie umowy, a zaliczka jest jedynie częścią zapłaconej ceny przedmiotu umowy sprzedaży i może być zwrotna. Zadatek natomiast pełni funkcję zabezpieczającą wykonanie umowy. Ma realny wpływ na jej trwałość i wzmocnienie postanowień. Wysokość zadatku może być dowolna, zwyczajowo jednak wynosi 10 procent ustalonej ceny nieruchomości. Następstwa prawne wpłacenia zadatku i zaliczki są zatem całkowicie różne. Czytaj w LEX: Zadatek a zaliczka > Zgodnie z art. 394 kodeksu cywilnego, jeżeli umowa przyrzeczona sprzedaży dojdzie do realizacji, wówczas zadatek jest zaliczany na poczet świadczenia strony, która go dała. Jeśli jednak kupujący odstąpi od podpisania przyrzeczonej umowy, traci zadatek. Sprzedający zwraca zadatek jedynie, gdy: obie strony rozwiązały umowę, niewykonanie umowy jest następstwem okoliczności, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności, obie strony ponoszą odpowiedzialność. Zgodnie z regułą cywilistyczną zadatek dany przy zawarciu umowy oznacza, że w razie niewykonania umowy przez jedną ze stron, druga może bez wyznaczenia terminu dodatkowego odstąpić od umowy i otrzymany zadatek zachować, a jeżeli sama go dała - może żądać sumy dwukrotnie wyższej. Natomiast wpłacona zaliczka zostaje zaliczona na poczet należnego świadczenia, w przeciwnym razie strona może domagać się jej zwrotu oraz naprawienia szkody. Reasumując, zadatek zabezpiecza wykonanie umowy, a zaliczka jest jedynie częścią zapłaconej ceny przedmiotu umowy sprzedaży. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji. Istnieje zasadnicza różnica pomiędzy umową przedwstępną a warunkową umową sprzedaży. Warunkowa umowa sprzedaży dotyczy sytuacji, w której sprzedający sprzedaje daną nieruchomość osobie kupującej pod pewnym warunkiem, na mocy którego osoba trzecia jako uprawniony podmiot nie wykona prawa pierwokupu. Natomiast istotnym celem umowy przedwstępnej jest doprowadzenie do zawarcia danej umowy przyrzeczonej w przyszłości. Warunkowa umowa sprzedażyZdarzają się sytuacje, w których sprzedający sprzedaje daną nieruchomość osobie kupującej pod pewnym warunkiem, na mocy którego osoba trzecia jako uprawniony podmiot nie wykona prawa pierwokupu. Oznacza to, że warunkowa umowa sprzedaży dotyczy takiej umowy sprzedaży nieruchomości, która podlega się na nasz newsletterDla lepszego zobrazowania powyższego przypadku, należy także wyjaśnić, co oznacza przymiotnik „warunkowa”. Warunkowa umowa sprzedaży odnosi się do sytuacji, w której nie dochodzi do przeniesienia własności nieruchomości od razu, ale dopiero w określonym czasie w przyszłości na podstawie odrębnej umowy przenoszącej własność po spełnieniu określonego warunku polegającego na nie wykonaniu prawa pierwokupu. Umowa przedwstępna Zasadniczym celem umowy przedwstępnej jest doprowadzenie do zawarcia danej umowy przyrzeczonej w przyszłości. W treści umowy przedwstępnej winny zostać zawarte istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Nadto w umowie tej należy określić termin dokonania zawarcia umowy wskazać, że umowa przedwstępna nie ma charakteru umowy zobowiązującej do rozporządzania nieruchomością w postaci jej przeniesienia. Istotą takiej umowy jest zatem zwarcie umowy obligującej do przeniesienia serwis: Deweloper Na mocy umowy przedwstępnej strony zobowiązane są do zawarcia umowy, na podstawie której zobowiązane są do przeniesienia pamiętać o tym, że umowa przedwstępna nie jest umową zobowiązującą do przeniesienia własności. Tylko, jak powyżej zostało to już wskazane, umową obligującą do przeniesienia Prawna:Art. 389 ust. 1 Kodeks cywilnyArt. 157 ust. 1 Kodeks cywilnyZobacz serwis: Dom i działka Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Polski Ład. Ściąga dla przedsiębiorców, księgowych, kadrowych (PDF)

umowa przedwstępna warunkowa sprzedaży nieruchomości